We dachten, kom verzin een ludieke titel om uw aandacht te trekken in deze zwoele tijden.

Zomer 2017. De nacht was een en al loomte. Er klonk nauwelijks geluid. Behalve enkele voorbij razende taxi´s op de straatweg ter hoogte van de voetbalvereniging. Om 00.30 uur lag iedereen ter ruste, voor zover men kan en wil slapen in een zwoele warme nacht. De Pieternella kwam met gemiddelde stampende dieselmotor door de bocht bij de Demkabrug. Zij dacht: Ik zou wel eens willen weten of ik middenin het Adam-Rijnkanaal kan draaien.

Alzo geschiedde. Het was een dieselkabaal vooruit, achteruit en opzij. Normaal slapenden werden gewekt, want Pieternella parkeerde immers voor de kade van De Trip BV en bleef om onduidelijk redenen een half uur (geklokt) doorstampen met haar dieselmotortje. Toen werd het stil. De buurt was toch al wakker. Het ging om kostbare hopen zand of grind. Of beide. 2 FTE scheepvaart, schipper en knecht, in het algemeen economisch belang. Iemand belde de Milieuklachtentelefoon. Men was begripvol, maar veronderstelde dat de beller op dat tijdstip op bleef om teruggebeld te worden. Zodat men kon verifiëren of de klacht bestaansrecht had. De beller was begripvol, maar bedankte voor het opblijven. Niet op dat tijdstip. Nou, ja, dan zou de klacht gewoon administratief doorgegeven en de beller teruggebeld worden. Wat heden nog niet mocht gebeuren. Rond 7.00 uur of iets later, begon de kraan de boot leeg te scheppen. Met de gemiddelde zeurmotor van een kraan. Een waterzuiger sprong bij. Vanuit stofkundig oogpunt moest het materiaal immers bevochtigd worden. Het werk ging de hele morgen door. Het ging nog steeds om kostbare hopen zand en grind of beide. Het ging immers niet om de rust van 30 FTE (minimaal) aan de overkant IN of VAN de stad Utrecht. Die nu met watten in het hoofd wakker werden.

Dit was de vrijheid van de individuele ondernemer, handelend in zand en grind of beide, tegen de klachtkracht van de massa. Dit is de vrijheid van De Trip BV tegenover de collectieve vrijheid van liberaal denkende en ondernemende bewoners aan de overkant. De beller belde de RUD rond 9.30 uur. Mevrouw RUD, murw van de klachten aannemen, maar niet van actie ondernemen, kon de klacht ter plekke zelf niet verifiëren. Dus niet vaststellen. De beller herinnerde haar eraan dat er verschillende iemanden thans onder werktijd druk waren met onnodige administratie. Iemand daar aan de overkant, misschien Pieternella zelf, moest zich ziek lachen van het zand of grind. Of beide. Ook herinnerde beller mevrouw RUD eraan dat de Trip BV's vloot aan schepen, op 2 na, wegbleef gedurende de tijd dat de RUD een geluidsmeting uitvoerde. Terwijl de Pieternella's daarna weer aan en afvoerden, omdat de markt volgens De Trip BV weer was aangetrokken.

Dit laatste werd geregistreerd door beller op basis van De Trip BV's eigen mails: Melding van een schip. Mevrouw RUD besloot dat het tijd werd. Om te overleggen. Na dik twee jaar klachten overlegde men nog steeds. Soms met de gemeente, die, zo vond ook de RUD, zich finaal had verkeken op dat Bestemmingsplan, cat. 4.2. Vandaag zou de RUD met Rijkswaterstaat overleggen. Of een schip op het genoemde nachtelijke tijdstip wel mocht draaien in het kanaal. De bevoegdheid daarover te oordelen lag bij Rijkswaterstaat. Intussen bleef de grotere haven van Lage Weide de hele morgen waarschijnlijk zonder schip.
Om 12.30 uur was de Pieternella gelost. Ze draaide achter een ander schip langs, opnieuw dwars over het kanaal en koerste terug naar Urk. Ja, Urk, u leest het goed. Ondanks het einde van de crisis, is de visindustrie kennelijk niet meer wat die ooit is geweest. De beller, murw van de laksheid, gebrek aan daadkracht en politieke urgentie, besloot Pieternella's nachtboek te versturen aan de raadsleden. En ging met dezelfde watten in het hoofd eindelijk aan het echte werk. De pijn verbijtend van de vers aangerichte economische schade ter hoogte van de voetbalvereniging of op een iets langer stuk. Die eindelijk werd opgemerkt op het stadhuis?

Er wordt nog steeds gewacht op een antwoord van de raadsleden op onze brief van 19 april 2017, die gevolgd werd door een vredig overleg. Wat weer een vervolg was op ons zoveelste overleg met de ambtenarij (inzake Herziening Bestemmingsplan) dat niets opleverde. Kortom, antwoord op WAT de gemeente met de herziening van het bestemmingsplan en onze suggesties GAAT DOEN.