Gemeenteraad laat bewoners Zuilen volledig in de steek

Nog geen half jaar na het aantreden van de gemeenteraad in 2014, die de mond vol had van participatie, stadsgesprekken en duurzaam samenleven liet de raad met het nieuwe bestemmingsplan voor Lage Weide, de bewoners van Zuilen finaal zakken. Milieugroep Zuilen gaat tegen het raadbesluit in beroep bij de Raad van State. Bewonersplatform Buren van Lage Weide: ‘De houding van de raadsleden getuigt van dedain voor de bewoners. Zuilen is geen afvoerputje.’

Op 17 juli 2014 nam de gemeenteraad van Utrecht het nieuwe bestemmingsplan voor Lage Weide aan, zonder het door Milieugroep Zuilen en Buren van Lage Weide gevraagde amendement. Dit betekent een verslechtering van de leefomgeving van omwonenden van industrieterrein Lage Weide, met een groot risico op meer stank- en geluidsoverlast in de komende tien tot twintig jaar.

Angst voor dure planschade is complete lariekoek

Voor de bewoners van Zuilen is het cruciaal dat milieucategorie 4.1 niet categorisch wordt toegewezen aan alle bedrijven op het deel van Lage Weide tussen het spoor en het Amsterdam-Rijnkanaal. Dat de gemeente dit met het aannemen van het bestemmingsplan nu wel doet, gaat in tegen de richtlijn van de Verenigde Nederlandse Gemeenten. Bovendien maakt de gemeente met het bestemmingplan de weg vrij voor meer overlast van onder meer stank en geluid voor bewoners van Zuilen. Zo ligt er al aan vergunningsaanvraag voor de vestiging van een asfaltcentrale in het gebied.

Een amendement van de Partij voor de Dieren (PvdD) om het bestemmingsplan aan te passen, werd door geen enkele partij gesteund. Eric Hol, voorzitter van Milieugroep Zuilen: ‘Zuilen voelt zich genaaid. Pepijn Zwanenberg van GroenLinks en Dimitri Gilissen van de VVD zeiden dat het amendement vanwege planschade “tot een gepeperde rekening” zou leiden en de gemeente “bakken met geld” zou kosten. Dat is complete lariekoek.’

GroenLinks verkwanselt gedachtengoed

De angst voor planschade is nergens op gebaseerd, aldus Hol. ‘Op het moment dat een bedrijf beperkt wordt in haar mogelijkheden, zou in theorie planschade kunnen optreden. Maar op Lage Weide is daar geen sprake van. Het is een tante-Betje-verhaal. Er is nooit onderzocht of er kosten zouden kunnen zijn. Milieugroep Zuilen heeft gevraagd naar uitkomsten van onderzoek naar planschade, maar dat hebben we nooit gekregen. Er is nooit zulk onderzoek gedaan. Het is er niet.’

Een aantal bedrijven op de strook tussen het spoor en het Amsterdam-Rijnkanaal heeft al een maatwerkvergunning, waardoor ze sowieso al in een hogere milieuklasse zitten. Dat betekent dat ze nu al meer stank en geluid mogen produceren dan voor het gebied is toegestaan. Hol: ‘Bovendien staan veel gebouwen op Lage Weide leeg en is er buiten de strook nabij de woonwijk Zuilen nog ruim 170.000 m² te ontwikkelen ruimte.’ Milieugroep Zuilen vindt het verwerpen van het amendement dan ook onbegrijpelijk. De gemeenteraad laat de bewoners van Zuilen in de stront zakken. Verbijsterend’, zegt hij. ‘GroenLinks verkwanseld haar gedachtegoed en vindt de belangen van bewoners en een gezonde leefomgeving kennelijk minder belangrijk dan biologische kroketten in de gemeentekantine.’

Geen oor voor omwonenden, feiten doen er niet toe

‘Bewoners hebben drie jaar commentaar geleverd op het bestemmingsplan. Zowel Milieugroep Zuilen als Buren van Lage Weide heeft de heikele punten uitgebreid met argumenten en feiten onderbouwd, wijzigingsvoorstellen gedaan en overlegd met ambtenaren en raadsleden. Maar als puntje bij paaltje komt, is daar totaal geen oor voor’, zegt Jan Sakko, voorzitter van bewonersplatform Lage Weide. ‘Dan kun je alleen maar concluderen dat de gemeente nooit echt bereid is geweest om het bestemmingsplan aan te passen om de rechten van omwonenden goed te waarborgen.’

D66 en de SP kwamen, toen het amendement werd ingediend, met argumenten als ‘we vinden het niet netjes om in dit stadium nog veranderingen in het bestemmingsplan aan te brengen’, zegt Sakko. “Onbegrijpelijk. Er ligt nu een bestemmingsplan waarbij feiten er niet toe doen, aangenomen door raadsleden die onder druk van ondernemers en uit irreële angst voor planschade bereid waren om het recht van bewoners op een normaal rustige woonwijk daartegen uit te ruilen. Kennelijk vinden raadsleden het te moeilijk om actief op te komen voor bewonersbelangen. Het is absoluut verkeerd hoe de gemeente met bewoners omgaat.’

Wijkwethouder onbereikbaar

Het is lachwekkend dat de gemeente nota bene op 17 juli een nieuwsbrief verstuurde met de “Utrecht maken we samen”’, aldus Hol en Sakko. ‘Dat is des te wranger omdat het, ondanks meermalen bellen en mailen, onmogelijk was om in de weken voor de besluitvorming over het bestemmingsplan contact te krijgen met wijkwethouder en wethouder participatie Jongerius’, vertelt Sakko. ‘De hele non-communicatie omtrent de belangen van bewoners is echt verbijsterend. Als dit de houding van de raadsleden is, hebben we weinig van elkaar te verachten. Op deze manier zijn bewoners veroordeeld tot achteraf ageren. Het overleg met bewoners en de gemeentelijke besluitvorming moet echt radicaal anders. Zo ga je niet met je kiezers om.’